ΠυρκαγΙΕς ΟΡΕΙΝΗΣ ΛεμεσοY 2025
ΜAθε για τα χωρIA που εκκενΩθηκαν, τη συνολικΗ καταστροφΗ πΑνω απΟ 120 km², τους νεκροΥς, τους τραυματIες, τα ζΩα που χΑθηκαν και τις ιστορΙες επιβIωσης και αλληλεγγYης. φωτογραφίες, βIντεο και εθελοντές απΟ το μΕτωπο της φωτΙΑς
Από το Μέτωπο της Ορεινής Λεμεσού
Ιστορίες που δεν πρέπει να θαφτούν κάτω από στάχτες
Το βουνό σιώπησε. Όχι από γαλήνη, αλλά από θάνατο. Οι κορυφογραμμές που άλλοτε αντιλαλούσαν από το κελάηδισμα πουλιών, από καμπάνες χωριών και παιδικά γέλια, έμειναν βουβές. Το καλοκαίρι του 2025 άφησε πίσω του ένα νεκροταφείο σιωπής.
Οι φλόγες που ξέσπασαν με ανεξέλεγκτη ορμή σάρωσαν τα πάντα στο πέρασμά τους. Μανιασμένες, σαν να είχαν στόχο όχι μόνο το δάσος, αλλά και κάθε ίχνος ζωής. Από τη Μαλλιά μέχρι τον Άγιο Αμβρόσιο, από το Σουνι μέχρι το Ομοδος — σπίτια έγιναν στάχτη, αυλές έλιωσαν, φούρνοι έσβησαν για πάντα.
«Δεν πρόλαβα ούτε τη φωτογραφία του άντρα μου να πάρω»
Η κυρία Ευρυδίκη, 78 ετών, στεκόταν μπροστά στα αποκαΐδια του σπιτιού της. Εκεί γεννήθηκε, εκεί παντρεύτηκε, εκεί μεγάλωσε τα παιδιά της.
«Δεν μου έμεινε τίποτα. Ούτε τα ρούχα μου. Ούτε ένα τάσι να φάω. Δεν πρόλαβα ούτε τη φωτογραφία του άντρα μου να πάρω.»
Ένα από τα εκατοντάδες θύματα που δεν είδαν ποτέ πυροσβεστικό όχημα κοντά στο σπίτι τους. Όλα κάηκαν, κι αυτοί πάλευαν με λάστιχα κήπου και τα χέρια τους.
🐾 Τα ζώα που δεν είχαν φωνή — και κανένας δεν άκουσε
Στους στάβλους, τα κατσίκια πέθαιναν εγκλωβισμένα. Οι στάχτες σκεπάζουν ακόμη τα καμένα κουφάρια τους. Στην αυλή ενός εγκαταλελειμμένου σπιτιού, ένα σκυλί βρέθηκε απανθρακωμένο δεμένο από το λουρί του, γιατί δεν πρόλαβαν να το λύσουν. Άλλα ζώα — ελάφια, αλεπούδες, γάτες — έτρεχαν με τις φλόγες στην ουρά τους, ουρλιάζοντας, μέχρι που έπεφταν νεκρά.
Εθελοντές βρήκαν κότες κολλημένες στο έδαφος από το λιωμένο πούπουλο, γαϊδούρια με λιωμένα πέταλα, φίδια καψαλισμένα, πουλιά καμένα μέσα στις φωλιές τους.
«Ήταν σαν να είχε χτυπήσει πυρηνική βόμβα», λέει η Ελένη, εθελόντρια από τη Λάνια. «Περπατούσες και δίπλα σου υπήρχαν κουφάρια παντού. Και η σιωπή… ήταν πιο βαριά κι από τον καπνό.»
Εθελοντές που πάλεψαν μόνοι τους
Και όμως, εκεί όπου το κράτος άργησε, υπήρξε αντίσταση. Εθελοντές, κάτοικοι, νέοι και ηλικιωμένοι — με δικά τους λάστιχα, σακούλες με χώμα, κουβάδες και πετσέτες.
«Δεν ήρθε κανένας», φώναξε με σπασμένη φωνή ο Γιάννης από το Ομοδος. «Ήμασταν μόνοι μας. Αν δεν πηγαίναμε εμείς να σβήσουμε τη φωτιά στο διπλανό σπίτι, θα είχε καεί όλο το χωριό.»
Κάποιοι έπαθαν εγκαύματα στα χέρια, άλλοι λιποθύμησαν από την αποπνικτική ατμόσφαιρα. Και παρ' όλα αυτά, δεν έφυγαν. Δεν παράτησαν τον τόπο τους. Γιατί ήξεραν πως, αν φύγουν, δεν θα υπάρχει τίποτα να γυρίσουν πίσω.
Η σιωπή μετά τη φωτιά — μια σιωπή ενοχής
Και το ερώτημα μένει να αιωρείται, όπως η μυρωδιά της καμένης ρίγανης στα βουνά:
Πού ήταν οι υπεύθυνοι; Πού ήταν τα πυροσβεστικά; Πού ήταν η Πολιτική Άμυνα; Πού ήταν το ασθενοφόρο όταν το χρειάστηκε ο παππούς στην Λόφου;
Ποιος ακούει τη φωνή του εθελοντή που κουβάλησε μόνος του νερό από στέρνα γιατί «το κράτος ξέχασε ότι υπάρχουμε»;
Αυτές οι ιστορίες δεν πρέπει να ξεχαστούν
Δεν είναι στατιστικά. Δεν είναι απλά «καμένη γη, καμένα σπιτια». Είναι ζωές. Μνήμες. Πρόσωπα. Ζώα. Αντοχές. Θυμός. Αδικία. Πόνος.
Είναι το αίτημα για δικαιοσύνη. Για σεβασμό. Για να μην ξαναγίνει.
🐾 Καμμένα Ζώα – Μια Σιωπηλή Σφαγή στο Βουνό
Η ορεινή Λεμεσός δεν έχασε μόνο σπίτια. Έχασε ψυχές χωρίς φωνή.
Ζώα κάθε είδους — κατσίκες, γάτες, σκυλιά, γαϊδούρια, πουλιά, αλεπούδες, φίδια, χελώνες — κάηκαν ζωντανά, εγκλωβισμένα στις φλόγες. Κάποια δεμένα, κάποια παγιδευμένα, άλλα απλά αβοήθητα.
Οι εικόνες είναι εφιαλτικές:
Σκυλιά δεμένα με λουρί στην αυλή, απανθρακωμένα όρθια.
Κατσίκια και πρόβατα λιωμένα μέσα στους στάβλους.
Κότες με καμένο πούπουλο κολλημένες στο έδαφος.
Γαϊδούρια με λιωμένα πέταλα, αφημένα στην τύχη τους.
Πουλιά μέσα σε φωλιές, καμένα μαζί με τα αυγά τους.
Αλεπούδες και λαγοί, που προσπαθούσαν να ξεφύγουν, έπεσαν νεκρά σε ρεματιές, αποκαΐδια με μάτια ανοιχτά.
Κι όμως, κανείς δεν μίλησε γι’ αυτά. Δεν έγιναν στατιστική, ούτε είδηση. Κι όμως ήταν ζωές. Ζωές που υπήρχαν στα βουνά πολύ πριν φτάσουν οι φλόγες, και πολύ πριν τα θυμηθεί το κράτος.
Χλωρίδα και Οικοσύστημα – Εκατοντάδες Χρόνια Καταστροφής
Η φωτιά δεν έκαψε μόνο δέντρα. Έκαψε μνήμη, ισορροπία και βιωσιμότητα.
Αμπελώνες αιώνων, ελιές, χαρουπιές, βελανιδιές και πλάτανοι — έγιναν στάχτη.
Σπάνια φυτά όπως η κυπριακή ορχιδέα, η λαδανιά, και ο σχίνος αφανίστηκαν από ολόκληρες πλαγιές.
Η μικροπανίδα του δάσους – έντομα, σαύρες, τρωκτικά – διαλύθηκε.
Ο πυρήνας του Τροόδους, πνεύμονας του νησιού, δέχθηκε πλήγμα που οι ειδικοί λένε ότι θα χρειαστεί έως και 30–50 χρόνια για να αποκατασταθεί, και κάποιες μορφές ζωής ίσως να μη γυρίσουν ποτέ.
Η καταστροφή της βιοποικιλότητας δεν είναι απλή απώλεια. Είναι οικολογικός θάνατος με επιπτώσεις στο μικροκλίμα, στο νερό, στο έδαφος, στη γεωργία, στον ίδιο τον άνθρωπο.
❗ Και όλα αυτά… χωρίς φωνή
Ούτε σχέδιο προστασίας ζώων.
Ούτε κινητοποίηση ομάδων διάσωσης.
Ούτε πρόβλεψη, ούτε σχέδιο εκκένωσης για στάβλους ή αγροικίες.
Και τώρα; Τώρα το κράτος μετρά καμένα στρέμματα, αλλά όχι καμένα κορμιά.
Αυτή δεν είναι μόνο περιβαλλοντική τραγωδία. Είναι συλλογική ενοχή.
Για κάθε πλάσμα που έλιωσε ζωντανό γιατί κανείς δεν σκέφτηκε να το προστατεύσει.
Αποποίηση Ευθύνης
Το περιεχόμενο της ιστοσελίδας fothkia.com παρέχεται αποκλειστικά για σκοπούς ενημέρωσης, ευαισθητοποίησης και καταγραφής γεγονότων, βασισμένων σε δημόσιες πηγές, μαρτυρίες κατοίκων και προσωπικές απόψεις. Οι πληροφορίες δεν αποτελούν επίσημη θέση κρατικών ή νομικών φορέων και ενδέχεται να περιλαμβάνουν εκτιμήσεις, προσωπικά σχόλια ή υποκειμενικές αξιολογήσεις.
Η διαχείριση της ιστοσελίδας καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για την ακρίβεια και την εγκυρότητα των δημοσιευόμενων στοιχείων, ωστόσο δεν φέρει καμία ευθύνη για τυχόν λάθη, παραλείψεις ή ανακρίβειες, ούτε για ενδεχόμενη παρερμηνεία ή χρήση των πληροφοριών από τρίτους.
Σε καμία περίπτωση το fothkia.com ή οι διαχειριστές του δεν φέρουν ευθύνη για συκοφαντική δυσφήμηση, προσβολή προσωπικότητας ή οποιαδήποτε άλλη νομική απαίτηση, εφόσον οι αναφορές γίνονται καλόπιστα και με βάση την ελευθερία της έκφρασης και της πληροφόρησης.
Αν οποιοδήποτε πρόσωπο ή οργανισμός θεωρεί ότι έχει θιγεί από το περιεχόμενο, μπορεί να επικοινωνήσει με τη διαχείριση της ιστοσελίδας για αποκατάσταση ή διευκρίνιση.
© 2025. All rights reserved.