ΠυρκαγΙΕς ΟΡΕΙΝΗΣ ΛεμεσοY 2025
ΜAθε για τα χωρIA που εκκενΩθηκαν, τη συνολικΗ καταστροφΗ πΑνω απΟ 120 km², τους νεκροΥς, τους τραυματIες, τα ζΩα που χΑθηκαν και τις ιστορΙες επιβIωσης και αλληλεγγYης. φωτογραφίες, βIντεο και εθελοντές απΟ το μΕτωπο της φωτΙΑς

Ορεινά Χωριά Λεμεσού μετά τις Πυρκαγιές: Αγώνας για Ζωή και Ανάκαμψη

Τα ορεινά χωριά της Λεμεσού παλεύουν για επιβίωση μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές του 2025. Οι κάτοικοι ζητούν στήριξη – ας τους σταθούμε έμπρακτα με επισκέψεις, αγορές και αλληλεγγύη.

✍️ Ομάδα fothkia.com

8/18/20251 λεπτά ανάγνωσης

Η σιωπηλή μάχη μετά τις φλόγες

Το καλοκαίρι του 2025 σημάδεψε ανεξίτηλα την Ορεινή Λεμεσό. Χωριά που για αιώνες αποτελούσαν πνεύμονα ζωής και πολιτισμού, τυλίχθηκαν στις φλόγες. Δάση, ζώα, αμπέλια, σπίτια, αναμνήσεις – όλα έγιναν στάχτη μέσα σε λίγες ώρες.

Σήμερα, τα καμένα τοπία δεν είναι μόνο εικόνα καταστροφής· είναι η καθημερινότητα των κατοίκων. Οι άνθρωποι αυτοί ζουν με τον καπνό χαραγμένο στη μνήμη τους και με το μέλλον αβέβαιο.

Όμοδος: Ένα παράδειγμα που φανερώνει το μέγεθος της κρίσης

Επισκεφθήκαμε το Όμοδος, ένα από τα πιο γνωστά χωριά της Ορεινής Λεμεσού. Αν και επλήγη μόνο μερικώς από τις πυρκαγιές, η ζημιά στην οικονομία είναι εμφανής: οι δουλειές μειώθηκαν σχεδόν στο μισό.

Αν αυτό συμβαίνει στο Όμοδος, που διατηρεί ακόμα τουρισμό και αναγνωρισιμότητα, φανταστείτε τι περνούν τα χωριά που καταστράφηκαν ολοκληρωτικά. Εκεί, τα καφενεία μένουν άδεια, οι ταβέρνες περιμένουν επισκέπτες που δεν έρχονται, και οι οικογένειες ζουν με το άγχος της επιβίωσης.

Οι άνθρωποι πίσω από τα καμένα

Οι κάτοικοι δεν είναι αριθμοί. Είναι γονείς, παππούδες, νέοι που επέλεξαν να μείνουν στον τόπο τους αντί να τον εγκαταλείψουν. Έχουν παιδιά που πρέπει να σπουδάσουν, δάνεια που τρέχουν, καλλιέργειες που χάθηκαν, μικρές επιχειρήσεις που κινδυνεύουν να κλείσουν.

Η πυρκαγιά κατέκαψε όχι μόνο τη φύση αλλά και την ελπίδα τους. Κι όμως, στέκονται όρθιοι, προσπαθώντας να ξαναστήσουν τις ζωές τους με αξιοπρέπεια.

Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς;

Δεν χρειάζονται θαύματα· χρειάζονται πράξεις απλές αλλά ουσιαστικές:

  • ☑️ Αντί να πάμε για καφέ στην πόλη, ας πιούμε έναν στα καφενεία των χωριών.

  • ☑️ Αντί να ξοδέψουμε για δείπνο σε πολυτελή εστιατόρια, ας στηρίξουμε τις ταβέρνες τους.

  • ☑️ Ας αγοράσουμε το κρασί τους, τα φρούτα, το ψωμί και τα χειροποίητα προϊόντα τους.

  • ☑️ Ας περάσουμε ένα Σαββατοκύριακο σε έναν ξενώνα στα βουνά.

Αυτές οι πράξεις μπορεί για εμάς να μοιάζουν μικρές, αλλά για τους πυρόπληκτους είναι ανάσα ζωής.

Μπαίνοντας στη θέση τους

Κανείς δεν ξέρει πώς είναι να βλέπεις το σπίτι σου να απειλείται, την περιουσία μιας ζωής να γίνεται στάχτη, εκτός αν το ζήσει. Για τους κατοίκους της Ορεινής Λεμεσού, αυτό δεν είναι θεωρία· είναι η πραγματικότητα.

Αν μπούμε στη θέση τους, θα καταλάβουμε ότι η βοήθεια δεν είναι φιλανθρωπία· είναι υποχρέωση. Γιατί αύριο μπορεί να είμαστε εμείς στη δική τους θέση.

Η ψυχή της Κύπρου είναι στα χωριά της

Τα χωριά μας είναι η ρίζα μας, η μνήμη μας, η ψυχή μας. Αν τα εγκαταλείψουμε, χάνουμε κι εμείς κομμάτι της ταυτότητάς μας.

Εμείς οι Κύπριοι έχουμε μέσα μας όμορφες ψυχές. Ξέρουμε τι σημαίνει αλληλεγγύη και συμπαράσταση. Ας το αποδείξουμε έμπρακτα. Ας γίνουμε η δύναμη που θα κρατήσει τα χωριά μας ζωντανά. Γιατί μόνο έτσι θα κρατήσουμε ζωντανή και την ίδια μας την ψυχή.

Εμείς οι Κύπριοι έχουμε αποδείξει πολλές φορές ότι ξέρουμε τι σημαίνει αλληλεγγύη. Σήμερα, η ευκαιρία είναι μπροστά μας: να σταθούμε δίπλα στους πυρόπληκτους όχι μόνο με λόγια, αλλά με πράξεις.

👉 Ας γίνουμε η φωνή και η δύναμή τους. Στηρίζοντας τα πυρόπληκτα χωριά, στηρίζουμε το μέλλον της ίδιας της Κύπρου.

✍️ Υπόγραψε το Αίτημα Ζωής

👉https://fothkia.com/sign-petition-today-mas-ekapsan


🔁 Μοιράσου το με όσους περισσότερους μπορείς – κάθε υπογραφή είναι μια κραυγή δικαιοσύνης, κάθε κοινοποίηση μια σπίθα ελπίδας.