ΠυρκαγΙΕς ΟΡΕΙΝΗΣ ΛεμεσοY 2025
ΜAθε για τα χωρIA που εκκενΩθηκαν, τη συνολικΗ καταστροφΗ πΑνω απΟ 120 km², τους νεκροΥς, τους τραυματIες, τα ζΩα που χΑθηκαν και τις ιστορΙες επιβIωσης και αλληλεγγYης. φωτογραφίες, βIντεο και εθελοντές απΟ το μΕτωπο της φωτΙΑς

Φονική Πυρκαγιά Λεμεσού 2025: Το «λιοντάρι» που άφησαν να τρέχει

Η φονική πυρκαγιά στην Ορεινή Λεμεσό αποκάλυψε τραγικά κενά συντονισμού και πρόληψης. Ο Αντιπυράρχος Νίκος Λογγίνος ομολογεί: «Αφήσαμε ένα λιοντάρι να τρέχει ......!!!» (Πηγή: Alpha Κύπρου – AlphaNews Live)

✍️ Ομάδα fothkia.com

8/21/20251 λεπτά ανάγνωσης

ΦΟΝΙΚΕΣ ΦΩΤΙΕΣ ΟΡΕΙΝΗΣ ΛΕΜΕΣΟΥ
ΦΟΝΙΚΕΣ ΦΩΤΙΕΣ ΟΡΕΙΝΗΣ ΛΕΜΕΣΟΥ

Η φονική πυρκαγιά που ξέσπασε τον Ιούλιο του 2025 στην Ορεινή Λεμεσό δεν ήταν μια «φυσική καταστροφή» που μας βρήκε απροετοίμαστους. Ήταν ένα προδιαγεγραμμένο έγκλημα αμέλειας και απουσίας πρόληψης. Το καλοκαίρι που θρηνήσαμε ζωές, που είδαμε χωριά να γίνονται στάχτη, που η φύση σιώπησε μέσα σε λίγες ώρες, θα μείνει χαραγμένο στην ιστορία της Κύπρου όχι μόνο για τις φλόγες, αλλά και για τα κενά του κράτους.

Η παραδοχή του Αρχιπυράρχου Νίκου Λογγίνου, σε μια σημερινή δήλωση που προκάλεσε σοκ, ήταν αποκαλυπτική:

«Υπήρξε απουσία συντονιστή, χωρίς να οριστεί αντικαταστάτης. Αφήσαμε ένα λιοντάρι να τρέχει χωρίς να το προλάβουμε». (Πηγή: Alpha Κύπρου – AlphaNews Live).

Μια φράση που συμπυκνώνει το χάος, την ανικανότητα και το τραγικό αποτέλεσμα μιας Πολιτείας που στάθηκε ανίκανη να προστατέψει τους πολίτες της.

Σε κάθε μεγάλη πυρκαγιά, ο πρώτος και καθοριστικός παράγοντας είναι ο συντονισμός. Ένα κέντρο επιχειρήσεων που δίνει εντολές, που διασφαλίζει ότι οι επίγειες και εναέριες δυνάμεις δρουν συμπληρωματικά, που κατανέμει πόρους με βάση τις προτεραιότητες.

Στη Λεμεσό του 2025, αυτό το κέντρο βρέθηκε ακέφαλο. Ο συντονιστής έλειπε. Και –το πιο αδιανόητο– δεν είχε οριστεί αντικαταστάτης.

Έτσι, την ώρα που οι φλόγες εξαπλώνονταν με τον άνεμο, οι δυνάμεις έδρασαν ασυντόνιστα. Πυροσβεστικά οχήματα κινήθηκαν χωρίς να γνωρίζουν που ακριβώς έπρεπε να χτυπήσουν. Ελικόπτερα και αεροπλάνα ρίχνονταν σε εστίες που ίσως δεν ήταν οι πιο κρίσιμες. Και οι κάτοικοι, χωρίς πληροφόρηση, έμεναν στο έλεος του πανικού.

Το «λιοντάρι» της φωτιάς έτρεχε ανεξέλεγκτο, γιατί κανείς δεν κρατούσε τα ηνία.

Η έλλειψη πρόληψης

Η τραγωδία ήταν η κορυφή του παγόβουνου. Η βάση ήταν η χρόνια αμέλεια στην πρόληψη:

  • Ανεκκαθάριστα ξερά χόρτα και κλαδιά δημιουργούσαν φυσική βενζίνη για τη φωτιά.

  • Καμία αντιπυρική ζώνη γύρω από χωριά, δρόμους και κρίσιμες υποδομές.

  • Ελάχιστοι πυροφύλακες και σχεδόν ανύπαρκτη επιτήρηση με τεχνολογικά μέσα (κάμερες, drones).

  • Ανεπαρκείς υποδομές πυρόσβεσης και ύδρευσης για τα πυροσβεστικά, με αποτέλεσμα καθυστερήσεις.

Η φωτιά δεν βρήκε αντίσταση. Βρήκε έναν τόπο παρατημένο, έτοιμο να καεί.

Το ανθρώπινο κόστος: οι πληγές δεν είναι μόνο υλικές

Η τραγωδία δεν μετριέται μόνο σε καμένα δέντρα. Μετριέται σε:

  • Νεκρούς ανθρώπους, που εγκλωβίστηκαν και δεν πρόλαβαν να σωθούν.

  • Οικογένειες ξεσπιτωμένες, που είδαν τις περιουσίες τους να καταρρέουν σε λίγες ώρες.

  • Παιδιά που αναπνέουν καπνό, με μακροχρόνιες βλάβες στο αναπνευστικό.

  • Κατοίκους με ψυχολογικό τραύμα, που κοιμούνται με τον φόβο ότι η φωτιά θα ξανάρθει.

  • Χιλιάδες ζώα καμένα ζωντανά – μια βουβή τραγωδία που κανείς δεν θα αποζημιώσει.

Το κόστος στην ανθρώπινη ζωή και υγεία είναι ανυπολόγιστο. Και αυτό είναι το πραγματικό μέτρο της αποτυχίας.

Το περιβαλλοντικό έγκλημα

Η Ορεινή Λεμεσός έχασε σε λίγες ώρες δεκαετίες φυσικής κληρονομιάς.

  • Δάση με πεύκα, ελιές και χαρουπιές έγιναν στάχτη.

  • Σπάνια είδη χλωρίδας και πανίδας εξαφανίστηκαν.

  • Οικοσυστήματα κατέρρευσαν, με αλυσιδωτές επιπτώσεις.

Οι ειδικοί προειδοποιούν: χωρίς άμεση αναδάσωση και μέτρα προστασίας, τα καμένα βουνά θα γίνουν εστίες πλημμυρών, διάβρωσης και ερημοποίησης. Το έγκλημα δεν είναι μόνο του παρόντος, αλλά και του μέλλοντος.

Η πολιτεία που κοιτούσε αλλού

Οι ευθύνες είναι πολιτικές και διαχρονικές. Για χρόνια, κάτοικοι και ειδικοί προειδοποιούσαν. Έστελναν εκκλήσεις, έκαναν αναφορές. Κανείς δεν άκουγε.

Η Κύπρος έχει δεχθεί εκατομμύρια ευρώ σε ευρωπαϊκά κονδύλια για την πολιτική προστασία και την πρόληψη πυρκαγιών. Πού πήγαν αυτά τα λεφτά; Γιατί δεν μεταφράστηκαν σε υποδομές, σε σχέδια, σε ανθρώπους στο πεδίο;

Όταν το κράτος αφήνει την ύπαιθρο χωρίς άμυνα, δεν μιλάμε για «φυσική καταστροφή». Μιλάμε για πολιτική εγκληματική αμέλεια.

Στην Ελλάδα, μετά τις φονικές πυρκαγιές στο Μάτι, υιοθετήθηκαν νέα σχέδια εκκένωσης, έλεγχοι πρόληψης και επενδύσεις σε εναέρια μέσα.
Στην Πορτογαλία, η Ευρωπαϊκή Ένωση επέβαλε συγκεκριμένα μέτρα προστασίας μετά από επαναλαμβανόμενες τραγωδίες.

Στην Κύπρο όμως, οι ίδιες εικόνες επαναλαμβάνονται. Κάθε καλοκαίρι οι ίδιες δηλώσεις, τα ίδια δάκρυα, οι ίδιες υποσχέσεις.

Τι πρέπει να αλλάξει

Αν δεν θέλουμε να ξαναθρηνήσουμε, χρειάζονται:

  1. Μόνιμος μηχανισμός συντονισμού με εναλλακτικούς υπευθύνους.

  2. Καθαρισμοί και αντιπυρικές ζώνες πριν από κάθε καλοκαίρι.

  3. Σταθμοί νερού και οδικό δίκτυο πρόσβασης σε όλα τα ορεινά χωριά.

  4. Σύγχρονα εναέρια και επίγεια μέσα και άμεση κινητοποίηση με πρώτες φλόγες.

  5. Συνεχής εκπαίδευση και ενημέρωση πολιτών.

  6. Απόδοση ευθυνών – χωρίς αυτή, τίποτα δεν θα αλλάξει.

  7. Η φωτιά έκαψε τον τόπο μας. Αλλά το χειρότερο θα είναι αν αφήσουμε να καεί και η φωνή μας.

  8. Η δήλωση του Αρχιπυράρχου μάς υπενθυμίζει ότι το κράτος άφησε το λιοντάρι να τρέχει. Το ερώτημα είναι: εμείς θα το αφήσουμε να ξανατρέξει;

  9. Η σιωπή είναι συνενοχή. Η φωνή μας είναι το μόνο όπλο που έχουμε.

ΥΠΟΓΡΑΨΤΕ – ΜΗΝ ΑΦΗΣΕΤΕ ΝΑ ΤΟ ΞΑΝΑΚΑΝΟΥΝ

✍️ Υπογράψτε το αίτημα ζωής, για να απαιτήσουμε πρόληψη, δικαιοσύνη και προστασία της γης μας:


👉 https://chng.it/f5wMmJ7ZSk